Achter de Alpen schijnt de zon
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
22 Mei 2016 | Italië, Treviso
Achter de Alpen schijnt de zon, ( vrij naar Toontje Lager) en ook Rome is in zicht. Het weer en de sfeer is inmiddels volkomen Italiaans, en het eten en de taal ook. De thermometer staat op 28 graden, we beginnen over fietssiesta na te denken, de bordjes met via Roma verschijnen in het straatbeeld, wachten is het op het eerste kilometerbord hoe ver het nog is.... Al zegt mijn teller inmiddels ook 2000 km en zijn de benen af en toe stram....
Vorige week zondag was dat nog wel anders. Saskia moest natuurlijk wel eerst ervaren dat het geen ontspannend zomers tochtje Was waar ik aan begonnen was. Zondagmorgen pikte ik haar op in Salzburg voor een tochtje van 25 km naar Bad Reichenalll waar ik de nacht ervoor al was verbleven. Onderweg daarnaartoe moest wel de regenbroek en handschoenen aan, en ook afdakjes die ik al vaak langs zag komen werden gebruikt.
In de dagen daarna gingen we eerst langs een somber Zell am See waar de verkoeling zoekende Arabieren (veel vrouwen in boerka) misschien ook wel dachten waarom ze niet wat later vertrokken waren. Vervolgens verder omhoog de Alpen in naar vergane glorie van het kuuroord Bad Gastein. Korte stukjes waren daar zo steil dat sakia nadat ze met haar ondesteuning fietsend bovengekomen was oom of als mijn hulpmotor fungeerde. Op 1100 m overnacht, fors fris. Daarna aan het eind van het dal met een stuk of 10 auto,s en nog een fietser met de trein door de Taurentunnel, in meters 1194 m gezien, het hoogste punt van mijn fietstocht. Daarboven begon de lente pas, bomen kwamen net in het blad. Daarna snel afgedaald en na Villach nog weer een klim naar 900 m om daar. Italiaanse grens over te steken. Via een oude spoorbaan die omgebouwd was tot fietssnelweg (Weer van heel wat EU geld gebruik gemaakt om via mooie bruggen over kloven te komen) 40 km afgedaald, regelmatig een kledingstuk uitgetrokken omdat de warmte eraan kwam. De eerste druiven verschenen in het landschap, we kwamen in de Prosecco. Ik ging maar over naar het bier, maar Saskia liet zich de prosecco goedmaken.
Inmiddels zijn we in Treviso aangeland, zo,n 25 km van Venetië, en Salzburg inmiddels 500 km achter ons. In het verleden was Treviso soort voor-verdedigingsstelsel van Venetië, de leeuw van Venetië is op vele plekken In stadswal en poorten terug te zien Ook in het straatbeeld heeft het wel een beetje weg van Venetië, Palazzo's, veel water in de stad en ook denodige watermolens.
Zonet lekker buiten gegeten op een terrasje. Het lijkt wel of iedereen uit deze stad dat doet.
Aan de horizon lonkt ROme. Nog maar eens goed plannen om te kijken hoe we daar precies komen.
Vorige week zondag was dat nog wel anders. Saskia moest natuurlijk wel eerst ervaren dat het geen ontspannend zomers tochtje Was waar ik aan begonnen was. Zondagmorgen pikte ik haar op in Salzburg voor een tochtje van 25 km naar Bad Reichenalll waar ik de nacht ervoor al was verbleven. Onderweg daarnaartoe moest wel de regenbroek en handschoenen aan, en ook afdakjes die ik al vaak langs zag komen werden gebruikt.
In de dagen daarna gingen we eerst langs een somber Zell am See waar de verkoeling zoekende Arabieren (veel vrouwen in boerka) misschien ook wel dachten waarom ze niet wat later vertrokken waren. Vervolgens verder omhoog de Alpen in naar vergane glorie van het kuuroord Bad Gastein. Korte stukjes waren daar zo steil dat sakia nadat ze met haar ondesteuning fietsend bovengekomen was oom of als mijn hulpmotor fungeerde. Op 1100 m overnacht, fors fris. Daarna aan het eind van het dal met een stuk of 10 auto,s en nog een fietser met de trein door de Taurentunnel, in meters 1194 m gezien, het hoogste punt van mijn fietstocht. Daarboven begon de lente pas, bomen kwamen net in het blad. Daarna snel afgedaald en na Villach nog weer een klim naar 900 m om daar. Italiaanse grens over te steken. Via een oude spoorbaan die omgebouwd was tot fietssnelweg (Weer van heel wat EU geld gebruik gemaakt om via mooie bruggen over kloven te komen) 40 km afgedaald, regelmatig een kledingstuk uitgetrokken omdat de warmte eraan kwam. De eerste druiven verschenen in het landschap, we kwamen in de Prosecco. Ik ging maar over naar het bier, maar Saskia liet zich de prosecco goedmaken.
Inmiddels zijn we in Treviso aangeland, zo,n 25 km van Venetië, en Salzburg inmiddels 500 km achter ons. In het verleden was Treviso soort voor-verdedigingsstelsel van Venetië, de leeuw van Venetië is op vele plekken In stadswal en poorten terug te zien Ook in het straatbeeld heeft het wel een beetje weg van Venetië, Palazzo's, veel water in de stad en ook denodige watermolens.
Zonet lekker buiten gegeten op een terrasje. Het lijkt wel of iedereen uit deze stad dat doet.
Aan de horizon lonkt ROme. Nog maar eens goed plannen om te kijken hoe we daar precies komen.
-
23 Mei 2016 - 19:04
Henk En Corrie Nijkamp:
Wat gezellig om samen verder te trekken. Fijn ook dat het eindelijk mooi weer is geworden. (mag ook wel in Italië) Knap hoor die inspanning. Lekker genieten. PS Hier heeft het de hele dag geregend.
Groetjes, Corrie (en Henk) -
24 Mei 2016 - 09:59
Ivo:
Ha Wim en Saskia,
Pfff goed hoor... die Alpen..en de kou lijken me een zware wissel trekken....
Maar dat je in zo'n korte tijd van de winter via de lente in de zomerhitte terecht komt is wel heel apart.
Het weer is wel heeel helder, als Rome zelfs al in zicht is ..haha
Geweldig Wim, alle respect voor je doorzetting! het lijkt me inderdaad heel leuk dat je nu samen bent,
en zo dicht bij je doel geeft vast vleugels! In 5 weken gaat dus ook lukken?!
Heerlijk, heb je nog een weekje in de "Stad der steden" (vrij naar Asterix..;-)
geniet ervan! En succes met de laatste loodjes (en de warmte...;-)
Hartelijke groet
Ivo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
